De Tuin van Hommes dankt haar naam aan de koffie- en theehandelaar, die in de vorige eeuw in een pand aan de Nieuweweg woonde. Achter dit pand lag een tuin, die zich uitstrekte tot aan de Oostersingel. Het was in die tijd één van de grootste tuinen in Groningen. De tuin was op een natuurlijke manier aangelegd. Er was veel reliëf en een vijver. Vruchtbomen groeiden er en allerlei bolgewassen konden verwilderen. Daarnaast stonden er in de tuin verschillende zonnewijzers en een theekoepel. Een klein deel van die tuin bleef gespaard voor de nieuwbouw en andere ingrepen. In het voorjaar bloeien hier veel bijzondere bolgewassen, die ook wel stinzeplanten genoemd worden, zoals sneeuwklokjes, winterakoniet, krokus en bosanemoon. Ook staan er nog oude vruchtbomen. Een kwetsbare beplanting, dus wees er zuinig op. (tekst informatiebordje bij de tuin van Hommes in Groningen)
De Zeven Hommes Nesten
Al omzoomd door bomen zijn er in de nieuwe uitbreiding van de tuin van Hommes nog eens vijf jonge fruitbomen (peer, appel, pruim, kweepeer en kers) bijgekomen. Daarnaast zijn er heel veel bijzondere bolgewassen (stinzeplanten) gepoot. De buurtbewoners van Binnenstad Oost zijn bij de plannen, het ontwerp, en uitvoering betrokken. Als afronding hiervan is er nu ruimte voor kunst.
Voorstel is zeven glanzende bronzen nesten, De Zeven Hommes Nesten, te plaatsen in de zeven bomen rondom de nieuwe uitbreiding van de tuin.
Een nest staat voor nieuw leven, voor verandering en voor bescherming en wonen. Daarom ook passend op deze plek, in deze buurt en bij deze vernieuwing.
Zeven is een getal met veel betekenis, het is een mythisch getal. Het getal heeft de gedachte in zich van volmaaktheid en volledigheid. Een geluksgetal.
In het ontwerp van het nest in klei wordt gebruik gemaakt van de geschreven geschiedenis en recente uitbreiding van deze oude tuin. Ook persoonlijke verhalen, een voorwerp of wensen van de buurtbewoners kunnen daarin worden meegenomen. Deze inbreng zoals woorden op papier en kleine voorwerpen worden in het kleimodel verwerkt. Van dit model worden de zeven nesten gegoten in brons. Zo ontstaan beelden met een niet altijd even zichtbare maar toch erg persoonlijke inbreng van de omwonenden. Een persoonlijke schat hoog in de boom.
In de seizoenen laten deze zeven glanzende nesten zich steeds meer of minder zien. Een beetje verscholen en dan weer zichtbaar worden. In het voorjaar en de zomer zichtbaar aan de rand van het gebladerte. In de overige seizoenen, als de tuin minder uitbundig is, vooral goed zichtbaar in het kale takkenspel. Zo beleven we de steeds weer veranderende tijd.
Margriet Diertens, 2010